Η Ραφαέλλα Γεωργιάδη είναι 23 χρονών από τη Λεμεσό και έχει σπουδάσει χορό και θέατρο στην Αγγλία. Την έχουμε δει σε τηλεοπτικές σειρές όπως η Φαμίλια, La Pasta Pomilώri και Κάρμα, και είναι εδώ για να μας μιλήσει αλλά και να μας δώσει κάποιες συμβουλές για τον τομέα της ως ένα νέο άτομο στον χώρο του επαγγέλματος της τέχνης.
Πηγαίνοντας πίσω στα εφηβικά σου χρόνια, πότε κατάλαβες πως ο χορός και το θέατρο ήταν αυτό που θα ήθελες να ακολουθήσεις;
Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να έχω μία λατρεία για το θέατρο και το χορό, αλλά αυτό που με έκανε να θέλω να το ακολουθήσω επαγγελματικά ήταν όταν πήρα την απόφαση να ξεκινήσω μαθήματα χορού σε πολύ νεαρή ηλικία και αργότερα μαθήματα θεάτρου αφού πίστευα πως θα ήταν μια καινούρια πρόκληση για έμενα. Αυτή η συνύπαρξη των τεχνών του χορού και του θεάτρου, ήταν εκείνη που με ώθησε να ξεδιπλώσω τα ταλέντα μου και να αφοσιωθώ και επαγγελματικά στις τέχνες αυτές.
Υπήρξαν άτομα που προσπάθησαν να σε αποθαρρύνουν από αυτή σου την προσπάθεια;
Δυστυχώς είναι αναπόφευκτο σε κάποια στιγμή της ζωής μας να βρεθούμε αντιμέτωποι με άτομα που θέλουν να μας δημιουργήσουν ανασφάλειες. Υπήρξαν κάποια άτομα τα οποία προσπάθησαν να με αποθαρρύνουν στο να ακολουθήσω αυτό που πάντα αγαπούσα, αλλά αυτό δεν με επηρέασε, αντ´ αυτού με έκανε να πεισμώσω πιο πολύ στον στόχο μου και να τους αποδείξω το αντίθετο.
Τι θυμάσαι από το πρώτο τηλεοπτικό σου γύρισμα; Μπορείς να μας μεταφέρεις τι ένιωθες εκείνη την ημέρα;
Σίγουρα άγχος… το οποίο ήταν πιο πολύ δημιουργικό και βοηθητικό θα έλεγα, αλλά παράλληλα ένιωθα ανυπομονησία για το πως θα ήταν η διαδικασία ενός γυρίσματος μιας και ήταν κάτι καινούριο για εμένα. Με θυμάμαι να φεύγω από το γύρισμα και να νιώθω περήφανη για τον εαυτό μου και αυτό το συναίσθημα για εμένα είναι ένα από τα πιο σημαντικά, αφού μου δίνει το κίνητρο να δίνω πάντα το εκατό τοις εκατό των δυνατοτήτων μου και να βγάζω όχι μόνο τον εαυτό μου ασπροπρόσωπο, αλλά κυρίως αυτούς που συνεργάζομαι!
Ντρέπεσαι γενικά;
Δεν θα με χαρακτήριζα ντροπαλή, αλλά ούτε και εξωστρεφή. Είμαι άτομο που έχω αυτοπεποίθηση και είμαι πάντα αισιόδοξη, πάντα όμως με μέτρο, κρατώντας έτσι τις ισορροπίες εκεί που χρειάζονται.
Πιστεύεις πως δίνονται ευκαιρίες στους νέους καλλιτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους ή πως υπάρχει μια μόνιμη τάση ανακύκλωσης προσώπων και χαρακτήρων;
Δεν θα ήθελα να είμαι απόλυτη και να πω πως υπάρχει ανακύκλωση προσώπων, αλλά πιστεύω πως δυστυχώς δεν δίνονται τόσες ευκαιρίες σε νέους καλλιτέχνες, όσο θα έπρεπε.
Ποια είναι τα δυνατά σου σημεία;
Καταρχάς είμαι σκορπιός… αστειεύομαι.. Άνευ πλάκας, θεωρώ είναι κομμάτι δύσκολο να χαρακτηρίσω τα δυνατά σημεία του εαυτού μου, μιας και πιστεύω πως η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου έχει πολλές πτυχές τις οποίες αναδεικνύει σιγά-σιγά με τον καιρό. Ένα όμως από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του εαυτού μου, που εύκολα θα ανακαλύψει αυτός που θα συνεργαστεί μαζί μου, είναι η τελειομανία μου. Σε πιο προσωπικό επίπεδο παρόλο που πάντα ένα μέρος του εαυτού μου θα είναι ευαίσθητο, ξέρω να αντιμετωπίζω καταστάσεις με δυναμισμό και δύσκολα επηρεάζομαι αρνητικά.
Ως νέα ηθοποιός, δοκιμάζεσαι ακόμα στον χώρο του θεάτρου. Τι συμβουλή θα έδινες στα νέα παιδιά που τώρα ξεκινάνε την πορεία τους, σύμφωνα με την έως τώρα εμπειρία σου;
Αν το θέλουν πραγματικά και το αγαπούν, να το κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη, μιας και είναι κάτι που μόνο καλό μπορεί να σου προσφέρει. Το μόνο που θα έλεγα σαν συμβουλή και το οποίο κατάλαβα στην πορεία, είναι ότι πρέπει να έχεις υπομονή και γερό στομάχι για να ανταπεξέλθεις στις προκλήσεις που δύναται να έχει ο χώρος αυτός, κι’ όλα τα άλλα είναι θέμα χρόνου!
